ชีวิตในรั้ววิทยาลัยพยาบาล

ก้าวแรกที่เข้ามาในรั้ววิทยาลัยพยาบาลแห่งนี้ ความรู้สึกพลัดพรากห่างไกลพ่อแม่ มองไปทางใดพบแต่บุคคลที่ไม่คุ้นเคย จนวันหนึ่งได้รู้จักกับคำว่าพี่เถาว์ พี่ที่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันแต่ต้องมาคอยดูแลทุกข์สุขของเรา โดนทำโทษแทนเรา ทำให้เราได้รู้จักคำว่ารักและผูกพันธ์ กับคนๆหนึ่ง เมื่อเวลาผ่านไป วันที่เราเคยเป็นน้องน้อย เราก็ค่อยๆโตขึ้นมาเป็นพี่เถาว์ ต้องดูแลน้องๆ มีความรู้สึกว่า นี่คือน้องของเรา ต้องดูแลให้ดีที่สุด เหมือนที่พี่ทำกับเรา ผ่านมา 4 ปี ผ่านร้อนผ่านหนาวมาด้วยกันกับเพื่อนร่วมรุ่น 40 ทั้ง 64 คน คำว่ามิตรภาพไม่เคยเลือนหาย ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนก็ตามเราคือสายเลือดรั้ววิทยาลัยพยาบาลกองทัพบกเหมือนกัน มีจุดมุ่งหมายเหมือนกัน คือ ชาติ ศาสน์ กษัตริย์ และประชาชน พวกเราจะทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด